1. Pozycja spalona; nie jest
przewinieniem samym w sobie przebywanie na pozycji spalonej.
Zawodnik jest na pozycji spalonej, jeżeli znajduje się bliżej
linii bramkowej przeciwników niż piłka i przedostatni zawodnik.
2. Zawodnik nie jest na pozycji spalonej, jeżeli; znajduje się na
własnej połowie pola gry, znajduje się w tej samej odległości od
linii bramkowej przeciwników, co przedostatni zawodnik drużyny
przeciwnej, znajduje się na równi z dwoma ostatnimi zawodnikami
drużyny przeciwnej.
3. Zawodnik, który w momencie dotknięcia lub zagrania piłki przez
współpartnera, przebywa na pozycji spalonej, może zostać ukarany
jedynie, gdy bierze on, według opinii sędziego aktywny udział w
grze poprzez: przeszkadzania w grze, przeszkadzanie
przeciwnikowi, odnoszenie korzyści z przebywania na tej pozycji.
4. Zawodnik nie jest spalony, gdy otrzymuje piłkę bezpośrednio z:
rzutu od bramki, wrzutu i rzutu z rogu.
5. Za spalonego sędzia zarządza rzut wolny pośredni dla drużyny
przeciwnej z miejsca popełnienia przewinienia
POSTANOWIENIA PZPN
1. Zawodnik podczas zawodów może wielokrotnie być uznanym za
spalonego i nie podlega karze indywidualnej z tytułu uporczywego
naruszania przepisów gry.
2. Liniami oceny pozycji spalonej są: linia środkowa pola gry,
linia piłki, linia wyznaczająca położenie przedostatniego
zawodnika drużyny broniącej.
3. Zawodnik znajdujący się na linii środkowej pola gry nie
narusza przepisu o spalonym.
4. Zawodnik drużyny broniącej, który w wyniku akcji przejściowo
znalazł się poza linią boczną lub bramkową, przy ocenie spalonego
jest traktowany jako przebywający na polu.
5. Zawodnik drużyny atakującej, który stoi w jednej linii z murem
obronnym, ustawionym równolegle do linii bramkowej przez
zawodników drużyny broniącej, nie znajduje się na pozycji
spalonej.
6. Elementami aktywnego udziału w grze, za który sędzia ukarze
zawodnika przebywającego na pozycji spalonej, są:
- przeszkadzanie w grze - poruszanie się w kierunku przeciwnika
lub piłki,
- przeszkadzanie przeciwnikowi - uniemożliwienie przeciwnikowi
poruszania się w kierunku piłki; przeszkadzanie oznacza również
aktywnie fizyczne lub słowne rozpraszanie przeciwnika
- odnoszenie korzyści z przebywania na tej pozycji - bycie
wystarczająco blisko gry, aby bezpośrednio skorzystać z
nieskutecznej interwencji przeciwników.
7. Zawodnik przebywający na pozycji spalonej może zostać ukarany
za aktywny udział w grze, jeżeli przejawia się on począwszy od
momentu zagrania lub dotknięcia piłki przez współpartnera do
czasu, kiedy: piłka zostanie zagrana przez zawodnika jego
drużyny, który nie jest spalony, przeciwnik wejdzie w posiadanie
piłki lub zagra ją w sposób kontrolowany, i piłka wyjdzie z gry.
8. Podstawą do oceny spalonego nie jest moment otrzymania piłki
przez zawodnika, lecz moment zagrania względnie dotknięcia piłki
przez jego współpartnera. Zawodnik, który w momencie zagrania
względnie dotknięcia piłki przez współpartnera nie jest na
pozycji spalonej, a podczas lotu piłki wybiegnie i znajdzie się
bliżej linii bramkowej przeciwnika niż przedostatni zawodnik
drużyny broniącej - nie jest spalony.
9. Zawodnik, który przebywał na pozycji spalonej w momencie
oddania strzału przez współpartnera i bezpośrednio po odbiciu się
piłki od poprzeczki, słupka bramkowego lub przeciwnika broniącego
bramki bierze, według opinii sędziego, aktywny udział w grze, to
staje się spalonym.
10. Zawodnik, który w momencie przekazania piłki przez
współpartnera przebywał na pozycji spalonej i bezpośrednio po tym
zmienił miejsce, w którym nie znajduje się już na pozycji
spalonej i zdaniem sędziego bierze aktywny odział w grze - staje
się spalonym.
11. Jeżeli zawodnik znajdujący się na pozycji spalonej przejął
piłkę zagraną przez zawodnika drużyny przeciwnej - nie jest
spalony, pomimo, że przejawiał aktywność i odniósł korzyść z
przebywania na tej pozycji. Zagranie piłki przez zawodnika
drużyny przeciwnej musi mieć charakter zagrania w pełni
kontrolowanego.
12. Jeżeli zawodnik znajdujący się na pozycji spalonej przejął
piłkę zagraną przez współpartnera nie w jego kierunku, ale odbitą
po drodze od przeciwnika (na przykład od jego pleców) jest
spalony, gdyż odniósł korzyść z przebywania na tej pozycji, po
zagraniu piłki przez współpartnera.
13. Jeżeli zawodnik znajdujący się na pozycji spalonej przejął
piłkę zagraną przez przeciwnika, która po drodze odbiła się od
pleców swojego współpartnera jest spalony, gdyż odniósł korzyść z
przebywania na tej pozycji po odbiciu (dotknięciu) piłki przez
współpartnera.
14. Jeżeli zawodnik drużyny atakującej w wyniku akcji znajdzie
się w bramce przeciwnika w chwili, kiedy jeden z jego
współpartnerów kopie piłkę do bramki, to tak zdobyta bramka winna
być uznana przez sędziego i napastnik nie może być ukarany,
jeżeli nie przeszkadza w grze i nie przeszkadza przeciwnikom, gdy
zagrana piłka znajduje się na drodze do bramki.
15. Jeżeli napastnik, znajdując się w wyniku akcji w bramce
przeciwników, przeszkadza im, a jego zachowanie przyczynia się do
zdobycia bramki, to tak zdobyta bramka nie może być uznana.
Sędzia uzna go za spalonego.
16.Sędzia asystent, który ma wątpliwości czy zawodnik jest
spalony, czy nie, musi powstrzymać się od sygnalizacji. Sytuacje
wątpliwe należy zawsze rozstrzygać na korzyść drużyny atakującej.
Również sędzia musi być przekonany, że ma miejsce aktywny udział
w grze, zanim podejmie decyzję o spalonym.
17. Jeżeli zawodnik znajdujący się w obszar aktywnej gry na
połowie pola gry przeciwników, przemieszcza się najkrótszą drogą
poza granice pola gry, przez co jednoznacznie pokazuje sędziemu,
że nie zamierza przez aktywny udział w grze spowodować spalonego,
to zawodnik ten nie narusza przepisów gry.
18. Podstępne wprowadzenie przeciwnika na spalonego przez celowe
wyjście zawodnika drużyny broniącej za linię bramkową lub boczną,
nie powoduje spalonego. Winnemu zawodnikowi należy udzielić
napomnienia (żółta kartka) za niesportowe zachowanie się. Powrót
tego zawodnika na pole gry może nastąpić dopiero podczas
najbliższej przerwy w grze.
19. Sędzia może stosować korzyść przy spalonym tylko w przypadku,
gdy jest przekonany, iż przerwanie gry dla przyznania rzutu
wolnego pośredniego za spalonego przyniesie korzyść wyłącznie
drużynie, która zawiniła.
20. Korzyść w odniesieniu do niniejszego artykułu, rozumiana jako
nieprzerwanie gry, kiedy piłkę przejmują zawodnicy drużyny
broniącej, może mieć miejsce jedynie wtedy, gdy spalony
faktycznie miał miejsce.
|